|
|
De roode mantel.
(Uit de dagen van olim) Amicissima! ’k Werd door uw Zoon, den heer Procureur alhier, met vriendelijke drang uitgenoodigd, om ter gelegenheid van Uw Gouden Feest, op dit Albumblad eenige regelen te schrijven, die bepaald op onze jongelingjaren betrekking hadden, waarvan ’k hem zoo ’t een en ander had medegedeeld. Toen was mijne eerste gedachte: "de roode mantel".
Als ’k aan U dacht of van U iets hoorde, dan zag ’k steeds dien zoo begeerlijken rooden mantel, door u met zooveel staatie gedraagen. Goed dat vader van Alphen in die dagen geschreven had, tot leering en stichting van de jeugd: "Zou ik zusje Mie niet gunnen,
Dat elkeen haar aardig vindt?
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
Nijd en afgunst! weg van mij!" Anders weet ik niet , wat er gebeurd zou zijn, want ik was, hoewel niet de wijste, toch zeker de sterkste. Gelukkig dat we door zoodanige opwekkende woorden en toespraken leerden ons zelven te bestrijden en te beheerschen, want anders zou ’k [???] lapientisat!
Nu dan dappere medestrijder ter verkrijging (…)
Deze tekst gaat verder op de volgende pagina.
|
