|
|
In het Feestalbum
van mijne hooggeachte Vrienden
den Heer en Mevrouw Rutgers van der Loeff
bij gelegenheid hunner Gouden Bruiloft.
In het huwelijksleven komen, evenals in de geschiedenis der oude volken, verschillende tijdvakken voor, maar terwijl, volgens de overlevering, door de menschheid eerst de gouden eeuw is doorleefd, terwijl daarna de zilveren koperen en ijzeren eeuw volgen, zijn in het huwelijksleven de perioden in verschillende omgekeerde vogorde benoemd, althans de feesten, waarmee telkens een tijdvak wordt besloten, heeten naar steeds rijker edeler metalen. Immers wij hebben eerst de koperen, daarna de zilveren, eindelijk de gouden bruiloft. De oorsprong dier verschillende benoemingen is, dunkt mij, niet moeilijk op te sporen. Immers Men koos die ongetwijfeld om de mate der zegeningen aan te duiden, die men, als man en vrouw, samen ontving. Twaalf en een half jaar getrouwd te zijn, is een voorrecht, een vijf en twintig jarige vereeniging een groot voorrecht, vijftig jaar een bijzonder groote zegen. Mag de eerste gedachtenisviering een koperen feest heeten, de twee laatsten noemen wij naar nog rijker en edeler metaal, naar zilver en naar goud. En terecht, want wij weten de huwelijksliefde wordt, bij het klimmen der jaren, neen, niet heviger, maar steviger, en, door de vermeerdere kennis kennis zoowel van elkaars als van het eigen karakter, erlangt zij een steeds vastere basis. Is men gewoon van vrienden te zeggen, dat zij pas met hechte banden verbonden zijn, als zij samen een schepel zout gegeten hebben, de huwelijksliefde, die ook geworteld moet zijn in de vriendschap en haar steun erlangen in de onderlinge waardeering, ook die liefde wordt door langere samenwerking bevestigd en gehouden.
Daarom juichen wij heden met U, o achtbaar en gelukkig echtpaar! daarom naderen wij U met onze warme gelukwenschen, en denkende aan Uw heerlijk voorrecht zenden wij met dankzegging een stille bede voor U op tot den God der liefde! R. Koopmans van Boekeren.
|
