|
Ontboezeming
2 Februari 1885
Sprokkelmaand zoekt dorre blaren,
Doode twijgen arm en kaal,
Kleume bij het saamvergaren
Hunkrend naar een zonnestraal! In den lichtglans van ’t verleden
Tooit ze toch, gezegend paar!
Met haar feestkrans ’t zonnig heden
Van Uw gouden jubeljaar. Welk een rijkdom, welk een zegen!
Vrucht van zorgen onverpoosd!
Welk een dankstof vloeit U tegen
Van Uw rijk bevoorrecht kroost! ’k Hoor den danktoon nog der schare
’k Zie, hoe ze aan Uw lippen hing,
Als zij van de blijde mare
Heel den rijke troost ontving ’t Klinkt luide op verre waatren
Langs de kade en op de zee
Als de Janmaats wuivend schaatren
U ter eere een blij Hoezee! Meer dan Vader, meer dan Moeder
Redder van het verwaarloosd kind,
Dat in U een trouwen hoeder
In zijns levens morgen vindt! Zelfs in sombre kerkerwanden
Waar het misdrijf wordt geboet,
Brak Uw liefdestem de banden
Van zoo menig stug gemoed! Brenge het Noorden ook deez’ bede!
Vriendschap spreek van jaren her!
’s Heeren eeuwge trouw en vrede
Blijve Uw lichtende avondster!
E van Loon
en Echtgenoot
Note: Het is niet duidelijk wie
de maker van deze pagina is
|
