vorige

27 december 1869 tot 29 december 1869 - deel a


forward
Dagboek scan

maandag 27 december 1869 tot woensdag 29 december 1869 - deel a

Deze dagen behooren voorzeker tot de meest aandoenlijke van ons huisselijk leven.
Nauwelijks was Rom[elia]Romelia van der Tuuk (1813-1886)
Echtgenote van Abraham I.
Abraham noemt haar Romelia, maar later in zijn leven ook "Moeder" of zelfs "mijn Wijfje".

pictureGeboren: dinsdag 13 april 1813 te Veendam, Groningen
Overleden: zondag 11 april 1886 te Leiden, Zuid-Holland
Ouders: Michael van der Tuuk (1781-1842), Ellegonda Durandina Dijck (1783-1851)
Echtgenoot: Abraham Rutgers van der Loeff (gehuwd 2 februari 1835)
Kinderen: Abraham (1835-1835), Suzanna Maria (1837-1917), Abraham (1839-1886), Michael (1840-1899), Pieter Arnoud (1842-1889), Ellegonde Durande (1844-1846), Theodoor (1846-1917), Markus (1847-1897), Manta (1848-1889), Jan Bertram (1849-1923), Ellegonda Duranda (1850-1935), Wijnand (1851-1921), Romelia (1854-1934), Johannes (1855-1889)
zoover hersteld dat zij de ziekenkamer verlaten kon of Tante BieneWobbina Brechtina van der Tuuk (1824-1869)
Biene was de gebochelde zus van Romelia en schoonzus van Abraham waar hij zeer aan gehecht was, en hij had ook vaak theologische gesprekken met haar. Zij logeerde dikwijls bij hen en hielp Romelia vaak.
Zij bleef ongehuwd en woonde lange tijd tot haar overlijden in het huis van Romelia en Abraham, op de Oude Singel in Leiden.

pictureGeboren: zaterdag 8 mei 1824 te Veendam, Groningen
Overleden: woensdag 29 december 1869 te Leiden, Zuid-Holland
Ouders: Michael van der Tuuk (1781-1842), Ellegonda Durandina Dijck (1783-1851)
begon zich ziek te gevoelen. Met de ijzeren kracht harer liefde wist zij zich nog eenige dagen te bedwingen en te maskeren, maar eindelijk moest zij het opgeven.
Den dag voor het kerstfeestWoord voor woordenlijst
Kerst
Kerstmis.
Soms schrijft Abraham het ook zonder "t", bijv. "Kersfeest" op 23 December 1843. Zie ook de DBNL, waar "kersfeest" is opgenomen als spelling van 1864 voor "kerstfeest".
zat zij nog in den familiekring, maar gebonden aan de stoel.
Met moeite bracht ik haar savonds naar boven en er volgde een vreesselijke nacht van onrust en gejaagdheid, die zij grootendeels in den eenzaamheid doorworstelde. De dag die daarop volgde was weer desgelijks zeer benauwd. En daar wij op onze eigen kamer een ledikant voor haar geplaatst hadden, gelukte het ons hoewel niet zonder moeite, haar over te brengen.
Hier in onze tegenwoordigheid nacht en dag, gevoelde zij zich kalmer en sliep die nacht zelfs zoo goed, dat wij hoop kregen op spoedig herstel waarin de docter ons bevestigde en ik meer geruststellends naar Veendam durfde te telegrafeeren.
Ook de daarop volgende nacht tusschen 27-28 was nogal redelijk; maar toch scheen het ons in den loop van dien dag toe, dat ze weer koortsigWoord voor woordenlijst
Ziekte - Koorts
Koorts
en hoestende was. Daar zij evenwel nogal wat kon opgeven en zich dan rustig gevoelde, troosten wij ons met een goed vooruitzicht. RomeliaRomelia van der Tuuk (1813-1886)
Echtgenote van Abraham I.
Abraham noemt haar Romelia, maar later in zijn leven ook "Moeder" of zelfs "mijn Wijfje".

pictureGeboren: dinsdag 13 april 1813 te Veendam, Groningen
Overleden: zondag 11 april 1886 te Leiden, Zuid-Holland
Ouders: Michael van der Tuuk (1781-1842), Ellegonda Durandina Dijck (1783-1851)
Echtgenoot: Abraham Rutgers van der Loeff (gehuwd 2 februari 1835)
Kinderen: Abraham (1835-1835), Suzanna Maria (1837-1917), Abraham (1839-1886), Michael (1840-1899), Pieter Arnoud (1842-1889), Ellegonde Durande (1844-1846), Theodoor (1846-1917), Markus (1847-1897), Manta (1848-1889), Jan Bertram (1849-1923), Ellegonda Duranda (1850-1935), Wijnand (1851-1921), Romelia (1854-1934), Johannes (1855-1889)
zat altijd bij haar en zoo dikwerf ik kon, kwam ik eens een poosje zitten en praten. Zij was steeds moedig en scheen geen bijzonder gevaar te vermoeden. Schoon zij zich nu en dan vreemd gevoelde en vreemd betoonde, waarschijnlijk ten gevolge van congestie door de kussens zoo als ons later bleek. Dien avond laat nog begeerde zij nog even het bed te verlaten en tusschen ons beide in te zitten. Dit waren hare laatste genoegelijke oogenblikken. Hoe kan het dachten wij dat we hare lieve stem niet weer zouden hooren. Zij gaf bij het naar bed gaan nog haren Dank te kennen aan onze meiden en nam met een wens van goedkeuring de medicijnen en legde zich tamelijk monter neder. Haar slaap was evenwel zoo onrustig dat ik bij haar tot 2 uur opbleef. Toen scheen het mij toe dat de ademhaling kalmer werd en ging een oogenblik naar bed. Romelia echter, die toen opstond, kwam mij al spoedig zeggen dat zij eenige verandering bespeurde en weldra begreep ik dat er gevaar was. De Docter werd nog gehaald, maar toen hij kwam was zij reeds letterlijk ingeslapen, zo zacht als mogelijk. De meeste huisgenooten stonden om haar bed (...)

Gebruik s.v.p. het contactformulier voor vragen en opmerkingen Transcriptie: Corrie Rutgers van der Loeff - van Ree
Scan nummer: 137