|
|
In het Album mijner ouders bij gelegenheid van hunnen Gouden bruiloft.
Gelukkig! die in prille jeugd
Mogt staren in het moederoog
En keuv'len mogt aan moedersschoot,
Die toen nooit zwakheid heeft gekend
Omdat steeds „Vaders” krachtig woord
Zijn sterke arm hulpe bood.
Gelukkig! die als jongeling
Zijn weg moest zoeken, meest alleen,
En raakte hij dan soms verward
Goddank! toch zijne „Ouders” had
En, opgebeurd door Vaders taal
Uitschrijen kon aan ’t moederhart.
Gelukkig! die straks zelf een man,
Oók echtgenoot, óók Vader werd,
En- Was 't in eigen kring niet pluis-
Dreigde maatschappelijk gevaar
Om raad, te vinden alleen dáár
Kon opgaan naar het „Oudrenhuis”.
Maar, Welk een Zegen is zijn deel,
Die al die liefde, al die raad
Bijna een halve eeuw genoot
En dan nog- 't hart vol dankbaarheid-
Mee vieren mag „hun” goudenfeest!
Voor hen is Heere! Uw goedheid groot.
|
|
